Kurtyna powoli opada

vincent

Dość spekulacji, czas na konkrety. Dziś otwieramy wątek dotyczący samego Imago. Lista utworów:

1.Arche
2.Nie Tamta Już
3.Za Wszystko - Nic
4.Już Tylko Śnij
5.Moje Niebo
6.Chcę Znów Tam Być
7.Imago
8.Doskonała
9.Tysiąc Prawd
10.Fatalne Przeznaczenie
11.Panta Rhei

vincent

A oto i okładka

enea

Z tego co czytałam na forum, to płyta ma trwać coś koło godziny. Dla mnie to idealna długość Smile

. I liczba utworów też jest optymalna, niekiedy zespoły dają więcej kawałków aby wypełnić czas trwania i przez to trafiają dość wątpliwej jakości nagrania na ich płyty.
Jeśli chodzi o okładkę, trafia w mój gust, nie jest specjalnie przesadzona, wydaje się mocno stonowana. Najważniejsze, że będzie widać Kto nagrał ten album Smile

.

music-o-maniac

Chyba właśnie vincent mówił, że "Nie Tamta Już" to najkrótszy utwór na płycie, a reszta trwa po około 5 do 6 minut. Więc szykuje się godzina pięknej muzyki. Smile

Co do okładki - lubię ją, kolory szczególnie mi się podobają. Ostatnio przejadły mi się "przesadzone" okładki, czy też wizerunki artystów na okładkach - więc cieszę się, że tutaj są tylko napisy. Smile

ulth

Mnie okładka się podoba, bardzo klimatyczne kolory, lekkie zaznaczenie istoty "IMAGO", resztę można sobie dopowiedzieć Smile

.
Jeśli chodzi o długość, dla porównania, Con Trust miało około 42 minuty długości a Melange (bez bonusu) niecałe 40. Godzinna dawka Artro to jest to Smile

.

Ingelfingen

Oceniać utworów po tytułach nie będę Wink

Acz intuicyjnie kojarzą mi się z klimatem "Pośród kwiatów...".

Okładka za to kawa na ławę, oceniać można. Estetycznie kojarzy mi się z... tapetą. Klimatycznie zaś - zdaje się nawiązywać do tradycyjnego Artrosis, jakby kontynuuje przesłanie, że zespół "wraca". Jej nastrój to takie przedłużenie sygnałów o powrocie składu, automatu perkusyjnego etc.

vincent

Ciekaw jestem czy przejdzie do historii jako "czarna płyta" bo taki minimalizm na pewno budzi skojarzenia z albumem np.Metalliki. Jest jeszcze jedna płyta która mi się przypomina i też jest zacna - Pearl Jam "Vitalogy". Ja osobiście nie przykładam dużej roli do okładki pod warunkiem że nie jest tandetna. O wiele trudniej byłoby mi też zaakceptować coś takiego jak proponuje Nosowska. Nie przekonują mnie też okładki perfekcyjnie dopracowane graficznia ale gatunkowo celujace w fantasy czy nadmiernie emanujące patosem. Tu muszę zaznaczyć że PKIC jakoś do mnie nie przemawia pomimo jakości wykonania. O szatanach i kozłach nie wspomnę bo msie panda od dłuższego czasu mnie tylko bawią. Mój ukochany DM to przecież prostota - wręcz operowanie symbolami. Wracając do Imago. Mamy doczynienia z jakimś pomysłem - myślę że bardziej miało to przypominać poważną książkę niż coś bardziej kojarzącego się z rozrywką zwłaszcza że w realu powinna się prezentować zdecydowanie lepiej. Bardzo to ładnie się komponuje z charakterem zdjęcia i całością klimatu który jest tajemniczy i dostojny. Uważam że idea jest ok choć ja bym to zrobił inaczej. Niestety uważam że w czasach ładnych opakowań nie wszyscy to podchwycą i będzie to działać na minus sprzedaży.

Xmal

tytuly intrygujace niektore...mnie najbardziej ciekawi kawalek tytulowy...

a okladka, niestety nie podoba mi si zupelnie... Fetish albo Melange to byly super okladki zwiazane z zawartoscia CD a tu nie...i jak to ktos powiedzial wyglada jak tapeta z PRL....juz o wiele fajniejsza bylaby gdyby bylo to zdjecia Magdy i Macka jak na zwiastunie!

ulth

Ach te "wzorki" Wink

, przecież one są tak samo na "tym" zdjęciu Magdy i Maćka właśnie. Tyle, że zdjęcie jest malutkie a okładka lekko większa i je widać.

Nie wiem czy ktoś zauważył, ale o ile jeszcze dobrze kojarzę kolory, to okładka jest po części w kolorze ... ciemno szmaragdowym Wink

.

vincent

Klimat zdjęć i okładki jest robiony trochę na styl retro. Jest w nim coś takiego co sprawia że mam wrażenie iż są to materiały odnalezione na pchlim targu wśród pocztówek sprzed wojny. Stąd "wzorek" doskonale się wpisuje w tą stylistykę. Nie jest to PRL lecz raczej coś znacznie wcześniejszego.

Ingelfingen

Medeah

Bingo Ingelfingen Very Happy

Klimat oprawy graficznej miał być z założenia "lata 20, lata 30" Smile

W środku książeczki jest sporo zdjęć i są one w ten sposób stylilzowane. Zresztą zdjęcie "zwiastun" płyty ewidentnie mi się tak kojarzy. Odetchnęłam więc z ulgą, że nie tylko mi:)

Ingelfingen

W takim razie na zdjęcia z sesji będę czekać równie niecierpliwie co na płytę, bo kocham dwudziestolecie międzywojenne Smile

ulth

Taka wizja mi się podoba Smile

. Swoja drogą właśnie sposób uczesania na "zwiastunie" wydawał się takim tropem na lata przedwojenne Smile

.

vincent

Płyta nagrana w składzie
Medeah - wokal, instr.klawiszowe
Maciej Niedzielski - instr.klawiszowe
Artrur Tabor - gitara

gościnnie .... wokal na Panta Rhei