Abracadabra Gothic Tour 2005 - dyskusja :)

ulth

UWAGA !!!! ZŁA WIADOMOŚĆ DLA WYBIERAJĄCYCH SIĘ NA SOBOTNI KONCERT DO EŁKU !!!!!

KONCERT ZOSTAŁ ODWOŁANY !

Ireth_Anarion

Domyslałam się, że tak będzie, ale jednak miałam jeszcze troche tej nadzieji... Do Ełku miałabym o wiele bliżej. Wybiorę się do Białegostoku, zapewne na stopa 130 km módlcie się, żebym dojechała Smile

, bo takiego koncertu sobie nie odpuszcze.

ulth

Znam to UCZUCIE !!!! naprawdę warto wpaść na ABRACADABRA Smile

żeby tylko Remo i MacKozer byli ok ze zdrowiem Smile

Trzymam kciuki

Azucena

NoirDesir

Eeeeeee bez przesady...Podróżowanie autostopem wcale nie jest takie straszne. Jakby co to poluj na tiry - poważnie Yellow_Light_Colorz_PDT_15 Raz, że chętnie podwożą, bo taka gadająca istotka pomaga im nie zasnąć, dwa, że nawet jak nie jedzie do miejsca, do którego się zmierza dogadują się z innymi kierowcami zmierzającymi w danym kierunku i załatwiają przesiadki i nie trzeba bezsensownie stać i machać łapką. Yellow_Light_Colorz_PDT_05

annatari · Gość

Paula Delight

Byłam wczoraj na koncercie w Krakowie. Oczywiście nie będzie obiektywnie! Bardzo dobry koncert, świetnie się bawiłam! Ogólnie – czad!
Bardziej szczegółowo czyli moja relacja Very Happy

Pierwszy zespół December Flame powitał publiczność około godziny dwudziestej sporą dawką gotyckiego rocka. Tak się złożyło, że koncert rozpoczynali śpiewający panowie, by ustąpić miejsca paniom Wink

Niestety, nie widziałam pierwszej kapeli, ponieważ spełniałam się w tym czasie towarzysko. Niemniej jednak docierające do mnie z oddali dźwięki wprawiły mnie w dość dobry nastrój. Kolejny zespół: Psychotropic Transcendental zdecydowanie poruszył publiczność. Niemała grupka ludzi pod sceną przeżywała ich koncert cieleśnie i zapewni duchowo Wink

, wijąc się, skacząc i falując w rytm niepokornych dźwięków płynących ze sceny. Natomiast ja nie miałam tego dnia ani nastroju na wycieczki psychodeliczne, więc nóżka mi nie tupnęła. Sam zespół bardzo fajnie „pląsał” na scenie, było synchro Wink

, czad i „flow’. Po ich koncercie rozległy się gromkie brawa. W pełni zasłużone. Charyzmatyczny wokalista śpiewał w nieznanym mi języku, zatykałam uszy i już mogłam coś wychwycić. Cały czas miałam wrażenie, że nagłośnienie wokalu tego dnia nie było wystarczające, niestety podczas wszystkich koncertów. Jak nie znałam tekstu, nie rozumiałam ani słowa. Myślałam, że to niemożliwe, bo przecież Studio to świetny klub i koncerty, na których w nim byłam zawsze wspominam pozytywnie zwłaszcza w aspekcie nagłośnienia. Być może była to kwestia zbyt dużego natężenia dźwięku na scenie? Mikrofon sprzęgał momentami niemiłosiernie...
I nastał czas Clostosis (Closterkeller i Artrosis w pełnej symbiozie). Zaczęło się tak niewinnie, rozkręciło się niesamowicie. Cały czas zmiany, cały czas ruch na scenie. Duety (”Scarlet” yeah!!), zamiany muzyków – czad! Muzycy zmieniali się nawet w trakcie numerów! Sporo niespodzianek, kto jeszcze nie był – koniec czytania! Bo nie będzie niespodzianek. Nie chcę ich tutaj wszystkich zdradzać, bardzo ważny jest przecież element zaskoczenia. Ale nie mogę się powstrzymać – muszę to skomentować! Repertuar był dość zróżnicowany. W moim przypadku nie jedna łezka się zakręciła w oku („Maska” w wyk. Clostera), wspomnienia... ach! Nie zabrakło także miejsca na łezkę radosną, bo jak zwykle, moje koleżanki i koledzy nie dali ciała na polu „poczucie humoru”. Mam na myśli przede wszystkim czad we „Władzy”, to trzeba zobaczyć!!! Dwie gitary dały wczoraj niezłego kopa w tym numerze! I Remo, który wczoraj obchodził urodziny. „Sto lat” gremialnie odśpiewane przez tłum sprawiło, że nie krył on swojego wzruszenia. Nie ma się co dziwić, atmosfera w klubie była bardzo przyjacielska. Jakby nie było czegoś takiego, jak „my na scenie, wy pod sceną”. Szczególnie naszła mnie taka refleksja na temat Artrosis. Widziałam kilka ich koncertów w przeszłości, były one bardzo udane, jednak miałam wówczas nieodparte wrażenie, że istnieje taki dystans, niewidzialna szyba miedzy bandem a publiką. Teraz tego kompletnie nie ma. Myślę, że zmiana składu wniosła tak wiele energii do zespołu, że przebija ona do ostatniego rzędu, do ścian klubów. Medeah to wulkan energii: szaleje nie scenie, ma świetny kontakt z publiką, do tego gra na klawiszu i co dla mnie było najwyraźniejsze, jest w doskonałej formie wokalnej. Jak dla mnie nowy Artrosis to czysty Artrosis! A Closter? No jak już wspomniałam: ujął mnie repertuar, były utwory, które usłyszałam na żywo po raz pierwszy. Taki bardziej refleksyjny Closter, to jest to, co bardzo lubię. Zasłuchałam się w nim wczoraj bardzo, ale to bardzo. „Violet” mogę słuchać na każdym koncercie i nigdy mi się nie znudzi...Tak mi się skojarzyło, że Closter właśnie był taki „Violetowy” wczoraj, nie chodzi mi ściśle o „Violetowy” repertuar, ale o klimat. Albo może ta Anji fioletowa sukienka? Hmmm, nie wiem już sama.
Wszyscy, którzy nie było dotąd na koncercie Abracadabry – marsz na koncert! Warto. To był jeden z najlepszych koncertów, jakie ostatnio widziałam i będę go bardzo miło wspominać Very Happy

Chciałam podziękować za zaproszenie na koncert zespołom, Persy, niezłomnej menagerce polskiej, gotyckiej potęgi „Clostosis”, Magdzie, za fantastyczne towarzystwo ( o kurrrr....!!! ale zaje....!!!), Ewelinie i Skowronkowi, która mnie przygarnęła po koncercie i wszystkim, którch spotkałam na koncercie:D

Neri

widzialam Cię Paula Wink

, stalas na tej platformie takiej, czy jak to nazwac nie wiem Wink

..
ja szalałam pod scena przy samiutkim glosniku i cholera do teraz mi w uszach szumi Smile

.
bylo CUDOWNIE... po prostu fantastycznie! w zyciu nie bylam na tak czadowym koncercie, naprawdę. i to polaczenie Artrosis z Closterkiem naprawdę wyszlo niesamowicie...
taka energia biła ze tego się opisac nie da! Smile

poszlabym sobie jescze raz na cos takiego, wroccie do krakowa szybko! Wink

tymczasem teraz pozostalo mi juz tylko plyt sluchac....
Smile

pozdrawiam Smile